Otrzymanie przesyłki sądowej zawierającej pozew o rozwód jest szokujące, zwłaszcza gdy Twój współmałżonek nie poinformował cię wcześniej o zamiarze zakończenia małżeństwa. Pamiętaj jednak, że zawsze masz możliwość sprzeciwu wobec żądania orzeczenia rozwodu i są na to sprawdzone sposoby.
Wykaż, że pomiędzy Tobą a współmałżonkiem nie nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Z zupełnym rozkładem pożycia małżeńskiego mamy do czynienia wówczas, gdy ustały łączące małżonków więzi, tj. więź fizyczna, psychiczna i gospodarcza (ekonomiczna). Z kolei z trwałym rozkładem pożycia mamy do czynienia wówczas, gdy w świetle ustalonych okoliczności sprawy brak jest przesłanek sugerujących, że małżonkowie do wspólnego pożycia powrócą. Jeżeli natomiast z okoliczności sprawy będzie wynikało, że pomiędzy małżonkami nie nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia wówczas sąd nie orzeknie rozwodu.
Przekonaj sąd, że na skutek rozwodu ucierpi dobro małoletnich dzieci. Oczywiście, wskazując na dobro wspólnych małoletnich dzieci pamiętaj, że nie chodzi tutaj o sferę materialną. A więc samo twierdzenie, że wskutek rozwodu pogorszy się sytuacja materialna dzieci nie uniemożliwi rozwiązania małżeństwa przez rozwód. Sąd bada, czy rozwód nie spowoduje negatywnych skutków szczególnie w sferze zaspokojenia potrzeb emocjonalnych wspólnych dzieci, co czyni zazwyczaj za pomocą opinii specjalistów.
Wskaż, że orzeczenie rozwodu jest niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Sprzeczność tego rodzaju pojawia się między innymi w przypadku trudnej sytuacji życiowej – zaawansowanego wieku, choroby, niemożliwości zaspokojenia potrzeb życiowych przez drugiego małżonka. Przykładowo, w wyroku o sygnaturze C 1283/52 Sąd Najwyższy uznał, że sprzeczne z zasadami współżycia społecznego byłoby orzeczenie rozwodu w sytuacji, gdy jeden z małżonków jest kaleką i potrzebuje stałej pomocy.
Rozwód nie jest także dopuszczalny w sytuacji, kiedy żąda go małżonek wyłącznie winny rozpadu pożycia, natomiast drugi małżonek – niewinny – nie wyraża zgody na rozwód. Oddalenie powództwa na tej podstawie wymaga w pierwszej kolejności wykazania wyłącznej winy małżonka występującego z pozwem. Należy jednak pamiętać, że małżonek wyłącznie winny to taki, którego zachowanie przyczyniło się do powstania i utrwalenia rozkładu pożycia, przy czym zachowanie drugiego małżonka nie miało na rozkład pożycia wpływu. Np. jeżeli żona opuści dom rodzinny z powodu stosowania wobec niej przez męża przemocy (fizycznej lub psychicznej), to nie będzie ona uznana za winną rozkładu pożycia.
Jeśli masz pytania, potrzebujesz pomocy, indywidualnej konsultacji napisz do nas: kancelaria@adwokatpaczek.pl
Autorką artykułu jest Julia Dorosz – studentka II roku prawa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie